JE KUNT NIET ALLES HEBBEN, TROUWENS WAAR MOET JE ALLES LATEN
Recensie Miserabelen
Regisseur Dineke de Velde Harsenhorst kent Matigheid en Genoegen al jaren. Het groots uitgepakte ‘As You Like It’ (Mei 2004) van Shakespeare op de oude Roepaen en het theatrale spektakel ‘De Bachanten’ (September 2008) op de Rühlenhof waren grote successen voor de vereniging. Daar waar de net genoemde stukken o.l.v. Dineke groot opgezet waren, blijft Dineke met ‘De Miserabelen’ fijn en klein. De keuze om het decor vindingrijk minimalistisch te houden geeft het verhaal en spel de ruimte om met volle aandacht van te genieten. Door houten blokken voor verschillende scènes uit elkaar te halen en op andere manieren neer te zetten blijft elke scène mooi geënsceneerd in eenvoud. De overgangen en decorwissels worden door alle spelers op een luchtige wijze uitgevoerd.
De keuze om de traditionele coulissen aan de wilgen te hangen en alle spelers en kostuums zichtbaar te houden aan de zijkanten van het toneel is moedig. Dit vraagt veel van de spelers, want zij zijn de gehele voorstelling altijd zichtbaar. Heel knap uitgevoerd en met opperste concentratie. De kledingwissels vallen zeer zelden op, laat staan dat het afleidt van het spel. De kostuums zijn prachtig ontworpen en passen perfect in het verhaal en deze voorstelling. Zonder teveel poespas en flamboyante kleding laat de aandacht zich wederom vestigen op datgene waar het om gaat: het verhaal. Met veel bekende gezichten van Matigheid hebben ze ook een frisse wind in huis gehaald met jeugdspelers van TSP Gennep. De grote rollen worden met verve gespeeld en maken de voorstelling tot een mooie wisselwerking van zware en dramatische scènes en luchtigere intermezzo’s en scène-overgangen. Na jaren van luchtige en vrolijke familievoorstellingen gespeeld te hebben (Lang en Gelukkig, Snorro) siert het en lukt het Matigheid om een klassiek verhaal met veel succes op de planken te brengen.